Çörek Otu ve Etken Maddesi Timokinon Hakkında Yapılan Bazı Güncel Çalışmalar
Nigella sativa ve Tohumunun
Etken Maddesi Timokinon Hakkında Yapılan Güncel Çalışmalar
ÖZET
Türkiye’de Orta Anadolu ve Batı Anadolu’da kültürü yapılan Nigella sativa Ranunculaceae ailesinde
yer alır. Bitkinin Türkçe adı “çörek otu”dur. Drog olarak bitkinin tohumları
kullanılır. Timokinon, tohumlarda bulunan başlıca etken maddedir. Türkiye’de ve
birçok başka ülkede geleneksel kullanımda yeri olan çörek otu üzerinde son
yıllarda birçok araştırma yapılmıştır. Bu araştırmalar sonucunda çörek otu ve
timokinonun antidiyabetik, antikanser, immünomodülatör, analjezik,
antienflamatuvar etkileri olduğu saptanmıştır. Bu etkilerden hareketle astım,
romatoit artrit, sinüzit gibi hastalıkların tedavisinde bu bitkinin
kullanılabilme potansiyeli olduğu sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler:
Nigella sativa, timokinon,
antienflamatuvar, astım, sinüzit.
GİRİŞ
Nigella sativa, Türkçe
adıyla çörek otu (Şekil 1), Ranunculaceae bitki ailesinde yer alır. Orta
Anadolu ve Batı Anadolu’da kültürü yapılır. Bitkiden elde edilen drog, bitkinin
kurutulmuş tohumlarıdır (Tanker, 2007). Çörek otu tohumu idrar ve süt
arttırıcı, adet söktürücü, iştah açıcı etkilere sahiptir. Bu amaçlara yönelik
olarak infüzyon (%2-5) hazırlanabilir ve bu infüzyondan günde 2-3 bardak içilebilir. Ayrıca nazara karşı
tütsü şeklinde yaygın olarak kullanılmıştır. Çörek otunun olgun tohumlarından
bir sabit yağ elde edilir. Bu yağ Türkiye’de geleneksel olarak saç dökülmesi ve
saç derisindeki kepeklenmeye karşı kullanılır. Bu yağa çöğre yağı veya karacaot
yağı adı da verilmiştir. (Baytop, 1999). Geleneksel tıpta yeri olan bu bitki
üzerinde son yıllarda çok sayıda araştırma yapılmıştır. Bu araştırmalar
sonucunda bu bitkinin ve droğunun etkin maddesinin birçok farmakolojik etkisi
olduğu belirlenmiştir. Bu etkiler arasında antidiyabetik, antikanser,
antitüsif, immünomodülatör, analjezik, antienflamatuvar, spazmolitik,
bronkodilatör etkiler sayılabilir. (Tavakkoli A. , 2017) Ayrıca çörek otu
tohumu ve timokinonun epilepsi, anksiyete, depresyon, hafıza ve öğrenme sorunu,
alzaymır, Parkinson, şizofreni, nöropatik ağrı gibi nörodejeneratif problemler
üzerinde olumlu etkileri olduğu da belirtilmiştir. (Javidi, 2016) Çörek otu
bitkisinin antienflamatuvar etkisi astım hastalığında kullanımını akıllara
getirmiştir. Bu fikir ışığında yapılan bir çalışmada çörek otu tohumunun astım
tedavisinde kullanılacak potansiyel bir ajan olabileceği sonucuna varılmıştır.
(İkhsan, 2018) Farklı çalışmalarda çörek otu tohumu ve etkin maddesi
timokinonun yara iyileşmesi (Nourbar E. , 2019), romatoit artrit (Arjumand S. ,
2019), rinosinüzit (Rezaeian, 2018), osteoartrit (Azizi F. , 2019), antimikrobiyal
ve vitiligo, psöriyazis, akne vulgaris gibi dermatolojik rahatsızlıklarda
olumlu etkilerinin olduğu belirtilmiştir (Aljabre S., 2015).
Şekil 1. Nigella sativa –Kooti (2016)’dan.
Çörek Otu Tohumu ve Timokinon'un Astım Üzerindeki Etkisi
Astım, nefes darlığı ve hırıltılı soluma ataklarıyla karakterize olan bir hastalıktır. Atakların şiddeti ve sayısı kişiden kişiye değişebilir. Astım hastası olan bireydeki belirtiler gün içinde veya haftada bir kez görülebilir. Bu belirtiler bazen hastanın günlük fiziksel aktivitelerini kısıtlayacak düzeyde olabilir. Tekrarlayan astım belirtileri sık olarak uykusuzluğa, gündüz yorgunluğuna, azalmış aktivite seviyelerine, okul ve iş devamsızlığına neden olur. DSÖ verilerine göre dünyada 235 milyon kişinin astım sorunu yaşadığı tahmin edilmektedir. Astım, çocuklar arasında en sık görülen kronik hastalıktır (WHO, 2007). Astım, hava yollarının kronik enflamatuvar bir hastalığıdır. Bronşiyal astım, hava yollarının (bronşlar ve bronşiyollerin), başka bir hastalığa bağlı olmayan geri dönüşlü bronkospazmın neden olduğu zamana ve hastaya göre değişen derecede tıkanması halidir; bronkospazm havayolu mukozasındaki iltihap (enflamasyon) zemini üzerinde gelişir. Günümüzde, astım tedavisinde inhale kortikosteroidler ve β2 agonistler kullanılmaktadır. Bu ajanlarla, solunum yolu inflamasyonunu azaltma ve solunum yolu düz kaslarını gevşetme hedeflenmektedir. Bu tedavi yöntemlerine rağmen hastalığın saldırıları ve alevlenmeleri, bu yöntemlerin hastalığın altında yatan patolojiyi değiştirmemesinden dolayı halen ortaya çıkmaktadır. Ayrıca inhale kortikosteroidler orofarengeal kandidiyazis, disfoni, lingual hipertrofi, farenjit, büyüme yetmezliği, kemik metabolizması bozuklukları, adrenal supresyon ve glokom gibi, özellikle uzun süre kullanıldığında lokal ve sistemik yan etkilere sahiptir. (Kelly HW, 2003). Ek olarak, hastalar astım tedavisi için düzenli olarak β2 agonist aldıklarında bu ilaçların yan etkileri olarak sık sık titreme, çarpıntı yaşarlar ve en önemlisi hastalarda β2 agonistlerin bronkodilatör etkisine tolerans gelişebilmesidir (Nelsen HS , 2006). Bu nedenle, bu olumsuzluklar alerjik astım tedavisi için daha az yan etkiye sahip, tercihen doğal kaynaklı yeni moleküllere olan ihtiyacı göstermektedir.
Astım, solunum yollarının kronik enflamatuvar bir hastalığıdır. Mast hücreleri, eozinofiller, T lenfositleri, makrofajlar, nötrofiller gibi çeşitli enflamatuvar hücreler astım olgusunda kritik rol oynarlar. Çevresel faktörler ve diğer faktörler astımda solunum yolu iltihabının nedeni veya tetikleyicisidir. Enflamasyon alerjik astım, alerjik olmayan astım, iş astımı ve aspirin tarafından tetiklenen astım gibi çeşitli astım formlarında ortaya çıkabilir. Mast hücreleri, yüksek afiniteli IgE reseptörleri taşıyan ve astım krizinin erken evrelerinde rol oynayan önemli hücrelerdir. IgE mast hücrelerine bağlanır ve hücrelerin degranülasyonuna neden olur. Bu hücreler histamin gibi önceden sentezlediği mediyatörlerle birlikte sonradan ürettiği PGD2 ve Lökotrien gibi güçlü enflamatuvar maddeleri ortama bırakır. Ayrıca mast hücreleri tümör nekroz faktörü-α (TNF-α), interlökin (IL) -3, IL-4, IL-5 ve granülosit-makrofaj-kolonistimüle edici faktör (GM-CSF) gibi sitokinleri serbest bırakır. Bu sayılan maddeler astım krizinin altında yatan mekanizmanın en önemli ajanlarıdır. (Ikhsan M. , 2018)
Mast hücrelerinin etkinliğini önleyebilme potansiyeli olan bir maddenin astımda kullanılabilmesi düşünülmüştür. Nigella sativa tohumlarının mast hücrelerinde muhtemelen tohumların aktif bileşeni olan timokinon yoluyla stabilize edici etkiye sahip olduğu gösterilmiştir. Çörek otu tohumları mast hücre sayısını ve ortamdaki histamin seviyesini azaltmıştır. (Kılınç E, 2017) Çörek otu yağı Th2 sitokin, IL-4, IL-5 ve IL-13 seviyelerinin artmış seviyelerini önemli ölçüde bastırmaktadır. (Balaha M, 2012) Ayrıca Nigella sativa yağının astımlı sıçanlarda interlökin 4 (IL-4) ve nitrit oksit (NO) üretimini azaltarak antiinflamatuar etkide bulunduğu ve sonuç olarak inflamasyonu azalttığı gösterilmiştir (Khaldi T. , 2018). Bir çalışmada Nigella sativa yağı ACT skoru, solunum fonksiyon testi, kan eozinofilleri ve total serum Immunoglobulin E gibi astımın klinik ve enflamatuar parametrelerinde olumlu değişiklikler yaratmıştır (Koshak A, 2017). Astım ataklarındaki en önemli nedenlerin kaynağı olan mast hücresi degranülasyonu üzerindeki Nigella sativa etkisi araştırılmıştır. Nigella sativa etanol ekstresi mast hücreleri üzerinde stabilize edici etki göstermiş ve histamin salınımını azaltmıştır. Bununla birlikte ekstrenin mast hücreleri üzerinde toksik bir etki göstermediği de görülmüştür (Ikhsan M, 2018).
Romatoit Artrit ve Osteoartrit Üzerinde Nigella sativa ve Timokinon Etkisi
Romatoit artrit eklemlere ve vücudun diğer kısımlarına zarar
verebilecek düzeyde olan yaygın bir kronik enflamatuar hastalıktır ve dünya
nüfusunun yaklaşık % 1'ini etkiler. Steroid olmayan anti enflamatuar ilaçlar
(NSAİİ'ler), antiromatizmal ilaçlar, immünosüpresanlar ve kortikosteroidler, romatoit
artrit tedavisinde yaygın olarak kullanılan ilaç gruplarıdır (Kahlenberg
ve Fox, 2011). Çörek otu tohumunun etkin maddesi timokinon; ensefalomiyelit,
kolit, peritonit, ödem ve artrit gibi hastalıkların deneysel modellerinde
prostaglandin ve lökotrienleri baskılayarak güçlü bir antienflamatuvar özellik
gösterdiği birkaç çalışmada gösterilmiştir (Salem M.L, 2005). Bir başka
çalışmada timokinonun bilinen bu etkilerinden hareketle artrit yapılan sıçanlardaki
antiartrit etki değerlendirilmiştir. Metotreksat ve timokinonun
karşılaştırıldığı bu çalışmada artrit skorunu baskılamada iki molekül arasında
anlamlı bir fark görülmemiştir. Timokinon ve metotreksat artrit skorunu anlamlı
ölçüde düşürmüştür. Artrit hastalığında hastalığın tanısı ve düzeyi konusunda
önemli bilgiler veren CRP düzeyi üzerindeki timokinon etkinliği ölçülmüştür.
Timokinon CRP düzeyini de anlamlı ölçüde düşürmüştür. TLR2, TLR4, IL-1, NFκB ve
TNF-a gibi maddelerin ölçüsü artritte önem arz etmektedir. Aynı çalışmada bu
maddelerin mRNA ekspresyon seviyeleri üzerinde metotreksat ve timokinon etkisi
araştırılmıştır. Sonuç timokinon ve metotreksat ile tedavi önemli ölçüde
yukarıda belirtilen parametrelerin hepsinin mRNA ekspresyon seviyesini
düşürmüştür. Metotreksat ve timokinon birbirleriyle karşılaştırıldığında mRNA
ekspresyon seviyelerinin düşürülmesinde anlamlı bir fark bulunmamıştır (Arjumand S , 2019). Çörek otu tohumu yağının osteoartrit sorunu yaşayan yaşlı
bir insan grubundaki etkisi %1 diklofenak jel ile kıyaslanarak ölçülmüştür. 21
günlük tedavi sonucunda çörek otu yağı diklofenak jele kıyasla daha etkin
bulunmuştur (Azizi F, 2019).
Çörek Otunun Sinüzit
Üzerindeki Etkisi
Sinüzit, astım ve artrit gibi antienlamatuvar temelli bir
hastalıktır. Akut ve kronik olmak üzere iki biçimde ortaya çıkabilir.
Hastalığın tedavisinde enflamasyon ve bakteriyel kaynaklı hastalık olması
dolayısıyla kortikosteroidler ve antibiyotikler kullanılır. Antibiyotiklere
karşı oluşan bakteri direnci ve ilaçların yan tesirleri araştırıcıları doğal
kaynaklı ilaç bulmaya teşvik etmiştir. Sinüzit, sinüs boşluklarının iltihap ya da
vücudun histamin yanıtının tetiklemesi ile ilişkilidir. Bu nedenle, Nigella
sativa tohum yağının antienflamatuar ve antihistaminik etkileri, sinüslerin
solunum yollarının iltihabının azaltılmasındaki etkinliği ile ilgili
mekanizmalardan birini açıklayabilir (Mahboubi M, 2018). Nigella sativa tohum
sabit yağının antienflamatuar etkileri yapısında bulunan timokinon, nigellon
ve timohidrokinon ile ilgilidir. Düşük nigellon konsantrasyonunun histamin
salınımını inhibe ettiği gösterilmiştir (Malhotra SK, 2012). Günlük 0.5 mL
Nigella sativa tohum sabit yağının 30 günlük uygulaması, yağın antienflamatuar
etkilerinden dolayı, nazal mukozal tıkanıklığın, burun kaşıntısının, mukozadaki
şişliğin ve alerjik rinitten muzdarip hastaların hapşırma ataklarının belirgin
şekilde baskılandığını göstermiştir (Nikaklagh S, 2012). Çörek otunun nazal
sprey formu rinosinüzit olgusunda değerlendirilmiştir. Sonuç olarak Nigella
sativa burun spreyi kullanımı, hastalarda olumsuz etkisi olmayan, semptom
giderici etki göstermiştir (Rezaeian A, 2018).
Çörek Otunun Diyabet
Üzerindeki Etkisi
Diabetes mellitus (DM), insülin sekresyonunda veya insülin
etkisinde veya her ikisinde de kusur ile karakterize kronik bir hastalıktır (Brownlee, 2005). Diyabetli hasta sayısı tüm dünyada hızla artmaktadır ve 366
milyondan fazla insanın tip 2 diyabet hastası olduğu tahmin edilmektedir
(Whiting, Guariguata, Weil ve Shaw, 2011). Diyabetin olası sonuçları olan kardiyovasküler
hastalıklar, nöropati, retinopati ve nefropati dahil DM'nin mikrovasküler ve
makrovasküler komplikasyonları morbidite ve mortaliteyi artırabilir (Chan ve
Tang, 2015). Mevcut çalışma sonuçları,
diyabet olgularında bitkilerin, glikoz seviyesini kontrol etmek için yararlı
etkilerini desteklemiştir. (Cicero ve Colletti, 2016; Heshmati ve Namazi, 2015;
Patti ve diğerleri, 2018) Çörek otu tüketiminin HbA1c üzerindeki etkisi beş
klinik çalışmada incelenmiştir (Bamosa ve diğerleri, 2010; Heshmati ve
diğerleri, 2015; Hosseini ve diğerleri, 2013; Mohtashami ve diğerleri, 2011;
Najmi ve diğerleri, 2012). Bu çalışmaların meta analizi sonucu HbA1C değerinin
çörek otu tarafından anlamlı bir şekilde düşürüldüğü belirlenmiştir. HbA1C
değeri kan şekerinin 90 günlük ortalamasını yansıtan bir değerdir. (Askari G,
2019)
Timokinonun
Antikanser Etkisi
Timokinon ile piperin birlikte meme kanserinde rol oynayan
mekanizmalara etki ederek meme kanserinde önleyici bir rol almıştır (Alhebshi
A.H, 2013). Timokinonun hücre döngüsü durmasına neden olduğunu, siklin E, siklin
D1 ve p27 proteinlerini hedef alarak G1'den S fazına ilerlemeyi bastırdığı
gösterilmiştir. Ayrıca timokinonun resveratrol ile Balb / C farelerinde meme
kanseri hücre hatlarına karşı birlikte, tümör boyutunu önemli ölçüde azaltıp coğrafi nekrozu indükleyerek apoptozu arttırmıştır (Talib W.H, 2017). Tamoksifen
(2 μM) ile kombinasyon halinde farklı timokinon konsantrasyonları (50, 75, 100,
150 μM) insan meme kanseri hücre hatlarında hücre canlılığını düşürüp
apoptozisi arttırarak antikanser etkinlik göstermiştir (Alobaedi A.H, 2017). Bir başka çalışmada, timokinon, doza bağımlı olarak kanser hücrelerinin
hareket, çoğalma ve yayılmalarını önlemiştir (Şakalar C, 2016). Buna benzer
şekildeki hücresel etkileri araştıran birçok araştırmacı timokinonun farklı
türdeki kanser üzerindeki etkinliklerini araştırmıştır. Timokinon karaciğer,
kemik, kolon, pankreas, kan, akciğer, beyin, prostat, deri gibi kanser
türlerinde etkili olduğu belirtilmiştir (İmran M, 2018). Ayrıca timokinonun
hepatoselüler karsinomada etkili olduğunu bildiren bir başka çalışma daha
yapılmıştır (Bimonte S , 2019).
Timokinon
Resveratrol
Çörek Otu Tohumu ve
Timokinonun Beyin Üzerindeki Etkileri
Bir nörodejeneratif hastalık olarak Alzheimer hastalığı (AD)
yavaş yavaş hafızayı ve bilişsel işlevi tahrip eder ve yaşlılarda demansın en
yaygın nedeni olarak bilinir (Fereira T.H, 2016). Alzheimer hastası bireyin
beyninde, iki farklı histopatolojik anormallik vardır: hiper fosforile edilmiş
tau proteininden oluşan hücre içi nörofibrilerde aralıklar ve amiloid beta peptidinden oluşan hücre dışı
plaklar. Kolinerjik nöron sistemi, Alzheimer ile güçlü bir korelasyon gösterdiğinden
nörodejeneratif araştırmalarda odak noktası olmuştur (Schliebs R, 2011). Alzheimer ortaya çıkan ilk patolojik olaylar arasında, bazal ön beyin
kolinerjik nöronlarının fonksiyon ve kayıplarındaki bozulma ve bunların
hipokampusu ve neokorteksi güçlendiren kortikal kolinerjik inervasyonlarındaki
bozulma vardır (Nyakas C, 2011). Merkezi sinir sisteminin nöronları üzerindeki
beta amiloit kaynaklı toksisiteye karşı koruma için timokinonun faydasını
ortaya koyar (Alhibshi A.H, 2019). Proenflamatuar sitokinlerin, kemirgenlerin
çalışma hafızası üzerinde olumsuz bir etkisi olduğu belirtilmektedir. (Deng ve
ark, 2012) Timokinonun farelerde nitrik oksit (NO) ve gamaaminobütirik asidin
(GABA) modüle edilmesi yoluyla antianksiyete etkisi olduğu öne sürülmüştür. Hem
çörek otu hem de timokinonun, anksiyete ve depresyon üzerindeki etkileri de
bildirilmiştir (Hosseini ve ark. 2012, Norouzi ve ark. 2016) Bu bilgilere
dayanılarak çörek otunun hafıza ve öğrenme bozukluğu üzerindeki etkileri
araştırılmıştır. Bu çalışmada, çörek otunun alkol ekstresi sıçanların
öğrenmelerini ve hafızalarını iyileştirdi. Bitki ekstresinin öğrenme ve hafıza
iyileştirici etkilerine, hipokampal dokularda hem TNF-a hem de IL-6'nın
baskılanması eşlik etmiştir. Bu sonuçlar göz önüne alındığında, sinir
iltihabına karşı korunma, bitkinin sinir sistemi üzerindeki yararlarının,
özellikle öğrenme ve hafıza yetersizliklerindeki olumlu etkilerinin bir
açıklaması olarak kabul edilebilir. (Norouzi F, 2018) Bu iddiayı destekleyen
bir başka çalışmanın sonuçları, hippokampal oksidatif stres ve AChE
aktivitesini hafifleterek serebral hipoperfüzyonlu sıçanların Nigella sativa
özü ve timokinon ile tedavisinin öğrenme ve hafıza işlemlerini iyileştirdiğini
göstermektedir. Bu sonuçlar, Nigella sativa ve timokinonun serebrovasküler
yetmezlik durumlarında faydalı etkilerini göstermektedir. (Fanoudi S , 2019)
Çörek Otunun Yara
İyileşmesi Üzerine Etkisi
Çörek otunun diyabetik farelerdeki cilt yaralanması
üzerindeki etkisi araştırma konusu olmuştur. Yara iyileşmesi, kaybedilen dokuyu
mümkün olduğunca çoğaltmaya yol açan bir dizi süreci ifade eder. Çörek otunun
yara iyileşmesi üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Araştırmanın sonucunda
%40’lık hidroetanolik çörek otu ekstresi en çok etkiyi göstermiştir. Nigella sativa merheminin, iyileşme
periyodunun ilk günlerinde antienflamatuar etkiler gösterdiği bulunmuştur ve
bu nedenle, bu merhemin iyileşme etkileri, kısmen, antienflamatuar etkilerine
atfedilebilir. Bu çalışma çörek otunun özellikleriyle ilgili daha önceki
çalışmaların bulgularını teyit etmekle kalmamış, aynı zamanda çörek otunun
ekstraktının klinik olarak ve histolojik olarak tam kalınlıkta cilt yaralarına
topikal olarak uygulandıktan sonra enflamasyonun azaltılmasını ve yara
iyileşmesinin hızlanmasını sağlamıştır. (Nourbar E, 2019)
SONUÇ
Geleneksel tıpta geniş bir kullanım alanı olan çörek otu
tohumu üzerinde birçok çalışma yapılmıştır. Bu çalışmalar çörek otu tohumunun
birçok farmakolojik etkisini ortaya koymuştur. Bu etkilerden hareketle çeşitli
hastalıklarda kullanımı üzerinde çalışmalar yapılmış ve geleneksel
kullanımlarının yanında farklı hastalıklarda da kullanılabileceği iddia
edilmiştir. Ayrıca geleneksel kullanımda gösterdiği etkilerin de mekanizmasına
ışık tutacak sonuçlar bulunmuştur. Çörek otu tohumunun birçok etkisinden etken
maddelerinin başlıcası olan timokinondan kaynaklanmaktadır. Çörek otu tohumunun
kullanımda yarar sağladığı öne sürülen birçok hastalıkta antienflamatuvar etki
göstererek yarar sağlamıştır. Bu hastalıkların başlıcaları astım, romatoit
artrit ve sinüzittir. Kanser gibi mekanizması çok kompleks olan bir
hastalıktaki etki araştırılmış ve hücre hatları üzerinde yapılan araştırmalar
ümit verici olmuştur ancak çok daha ileri araştırmalarla bulunan bugünkü
bulgular desteklenmelidir. Yara iyi edici etkisi harici kullanımla gösterildiği
için bitkinin tedavide kendine kullanım yeri bulabileceği en göze çarpan yer bu
olabilir. Sinüzit ve astımdaki kullanımına yönelik birçok araştırma, bitkinin
bu alandaki yararını antienflamatuvar etkiyle açıklamıştır. Bu araştırmalar
ümit verici ve etki mekanizmasına ışık tutacak bulgular sağlamıştır. Çörek otu
tohumuyla beyin üzerinde araştırmalar da yapılmıştır. Bu araştırmaların
sonucunda çörek otunun bellek kaybını önlemede etkin bir rol oynayabileceği
belirtilmiştir. Bu araştırmalar da ileri araştırmalarla desteklenmeye ihtiyaç
duysa bile şu aşamada değerli bulgular elde edilmiştir. Geleneksel kullanımı
olan bu bitki üzerinde yapılan çeşitli araştırmalarla çörek otunun günümüzde
tedavide daha etkin olarak kullanılmaya, ilaç formuna dönüştürülmeye aday
olduğu görülmüştür.
KAYNAKÇA
Alhebshi A.H, M. Gotoh, I. Suzuki. (2013).
Thymoquinone protects cultured rat primary neurons against amyloid beta-induced
neurotoxicity. Biochemistry Biophysics Research
Community, 433, 362–367.
Alhibshi A.H., Odawara A, Suzuki I.
(2019). Neuroprotective efficacy of thymoquinone against amyloid beta-induced
neurotoxicity in human induced pluripotent stem cell-derived cholinergic
neurons. Biochemistry and Biophysics
Reports, 17, 122–126
Aljabre
S, Randhawa M. (2015). Dermatological Effects of Nigella sativa. Journal of Dermatology &
Dermatologic Surgery, 19, 292-298.
Alobaedi O.H, Talib W.H, I.A. Basheti.
(2017). Antitumor effect of thymoquinone combined with resveratrol on mice transplanted
with breast cancer, Asian Pac. J. Trop.
Med, 10 (4), 400–408.
Arjumand S, Shahzad M, Shabbir A.
(2019). Thymoquinone attenuates rheumatoid arthritis by downregulating TLR2, TLR4,
TNF-α, IL-1, and NFκB expression levels. Biomedicine
& Pharmacotherapy, 111, 958–963.
Askari G,
Rouhani M, Ghaedi E, Ghavami A. (2019). Effect of Nigella sativa (black
seed) supplementation on glycemic control: A systematic review and
meta‐analysis of clinical trials. Phytotherapy Research, 1–12.
Azizi F, Ghorat F, Rakhshani M.H, Rad
M. (2019). Comparison of the Effect of Topical Use of Nigella sativa Oil
and Diclofenac Gel on Osteoarthritis Pain in Older People: A Randomized,
Double-blind, Clinical Trial. Journal of Herbal Medicine
Balaha, M.F., Tanaka, H., Yamashita,
H., Abdel Rahman, M.N., Inagaki, N. (2012). Oral
Nigella sativa oil ameliorates
ovalbumin-induced bronchial asthma in mice. Int.
Immunopharmacol.
14, 224–31
Bamosa, A. O., Kaatabi, H., Lebda, F.
M., Elq, A.‐M. A., & Al‐Sultan, A.
(2010). Effect of Nigella sativa seeds
on the glycemic control of patients
with type 2 diabetes mellitus. Indian
Journal of Physiology and Pharmacology,
54(4), 344–354.
Bimonte S, Albino V, Barbieri A, Tamma
M.L, Palaia R. (2019). Dissecting the roles of thymoquinone on the prevention
and the treatment of hepatocellular carcinoma: an overview on the current state
of knowledge. Infectious Agents and
Cancer,14(10).
Brownlee, M. (2005). The pathobiology
of diabetic complications. Diabetes, 54(6), 1615–1625.
Baytop, T. (1999). Türkiye'de
Bitkiler ile Tedavi, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
Chan, G. C., & Tang, S. C. (2015).
Diabetic nephropathy: Landmark clinical
trials and tribulations. Nephrology
Dialysis Transplantation, 31(3),
359–368.
Cicero, A. F., & Colletti, A.
(2016). Role of phytochemicals in the management of metabolic syndrome. Phytomedicine,
23(11), 1134–1144.
Fanouidi S, Alavi M, Hosseini M.
(2019). Nigella sativa and
thymoquinone attenuate oxidative stress and cognitive impairment following
cerebral hypoperfusion in rats. Metabolic
Brain Disease.
Ferreira D.H, I.M. Guimaraes, F.R.
Silva. (2016). Alzheimer's disease: targeting
the cholinergic system, Curr. Neuropharmacology, 14, 101–115.
Heshmati, J., & Namazi, N. (2015).
Effects of black seed (Nigella sativa) on
metabolic parameters in diabetes
mellitus: A systematic review. Complementary
Therapies
in Medicine, 23(2),
275–282.
Heshmati, J., Namazi, N., Memarzadeh,
M.‐R., Taghizadeh, M., & Kolahdooz, F. (2015). Nigella sativa oil
affects glucose metabolism and lipid concentrations in patients with type 2
diabetes: A randomized, double‐blind, placebo‐controlled trial. Food
Research International, 70,
87–93.
Hosseini, M., Mirkarimi, S., Amini,
M., Mohtashami, R., Kianbakht, S., & Fallah Huseini, H. (2013). Effects of Nigella
sativa L. seed oil in type II diabetic patients: A randomized,
double‐blind, placebo controlled clinical trial. Journal of Medicinal Plants
2013, 3(47), 93–99.
Ikhsan M, Hiedayati N. (2018). Nigella
sativa as an anti‑inflammatory agent in asthma. BMC Research Notes. 11(744)
Javidi S, Razavi BM. A review of Neuropharmacology
Effects of Nigella sativa and Its Main Component, Thymoquinone. Phytother. Res. 2016
Kahlenberg M.J, David A. Fox. (2011). Advances in the Medical Treatment of
Rheumatoid Arthritis. Hand
Clin, 27(1), 11–20.
Kelly HW , Nelson HS. (2003). Potential adverse effects of the inhaled corticosteroids. Journal Allergy Clinical Immunology, 112(3), 469-78.
Khaldi T, Chekchaki N, Boumendjel M,
Taibi F, Abdellaoui M, Messarah M. (2018). Ameliorating effects of Nigella
sativa oil on aggravation of inflammation, oxidative stress and
cytotoxicity induced by smokeless tobacco extract in an allergic asthma model
in Wistar rats. Allergol Immunopathol., 46(5), 472–81.
Kooti W. (2016). Phytochemistry, pharmacology, and therapeutic
uses of black seed (Nigella sativa). Chinese Journal of
Natural Medicines, 14(10), 0732-0745.
Koshak A, Wei L, Koshak E, Wali S,
Alamoudi O, Demerdash A. (2017). Nigella sativa supplementation improves
asthma control and biomarkers: a randomized, double-blind, Placebo-Controlled
Trial. Phytotherapy Research ,31(3), 403–409.
Mahboubi M.
(2018). Natural therapeutic approach of Nigella
sativa (Black seed) fixed oil in management of Sinusitis. Integrative Medicine Research.
Malhotra SK. 20 - Nigella A2 - Peter, K.V. (2012). Handbook of Herbs and Spices (Second
edition):
Woodhead
Publishing, 391-416.
Mohtashami, R., Amini, M., Fallah
Huseini, H., Ghamarchehre, M., Sadeqhi, Z., Hajiagaee, R., & Fallah Huseini,
A. (2011). Blood glucose lowering effects of Nigella sativa L. seeds oil
in healthy volunteers: A randomized, double‐blind, placebo‐controlled clinical
trial. Journal of Medicinal
Plants, 3(39), 90–94.
Najmi, A., Nasiruddin, M., Khan, R.,
& Haque, S. F. (2012). Therapeutic effect of Nigella sativa in patients
of poor glycemic control. Asian Journal of Pharmaceutical and
Clinical Research, 5, 224–228.
Nelson HS. (2006). Is there a problem with inhaled long-acting beta-adrenergic agonists?. Journal Allergy Clinical
Immunology, 117(1), 3-16.
Nikakhlagh S, Rahim F, Aryani FHN,
Syahpoush A, Brougerdnya MG, Saki N. (2011). Herbal treatment
of allergic rhinitis: the use of Nigella sativa. Am J
Otolaryngol, 32, 402-407.
Norouzi F, Hosseini M, Abareshi A,
Beheshti F. (2019). Memory enhancing effect of Nigella sativa hydroalcoholic extract on lipopolysaccharide-induced
memory impairment in rats. Drug and
Chemical Toxicology.
Nourbar E, Mirazi N, Yari S. (2019). Effect
of Hydroethanolic Extract of Nigella sativa L. on Skin
Wound Healing Process in Diabetic Male Rats.
Int J Prev Med., 10:18.
Nyakas C, I. Granic, L.G. Halmy.
(2011). The basal forebrain cholinergic system in
ageing and dementia. rescuing
cholinergic neurons from neurotoxic amyloid-β42
with memantine, Brain Res., 221, 594–603.
Patti, A. M., Al‐Rasadi, K., Giglio,
R. V., Nikolic, D., Mannina, C., Castellino, G., Montalto, G. (2018). Natural approaches
in metabolic syndrome management. Archives of Medical Science: AMS, 14(2), 422–441.
Rezaeian A, Khouzani SA. (2018). Effect
of Nigella sativa Nasal Spray on the
Treatment of Chronic Rhinosinusitis Without a Nasal Polyp. Allergy & Rhinology, 9,
1–5.
Schliebs R, T. Arendt. (2011). The
cholinergic system in aging and neuronal degeneration.
Behav.
Brain Res. 221, 555–563.
Imran M, Rauf A, Khan I.A. (2018).
Thymoquinone: A novel strategy to combat cancer: A review. Biomedicine & Pharmacotherapy, 106,
390–402.
Şakalar C, K. İzgi, B. İskender, S.
Sezen, H. Aksu, M. Çakır, B. Kurt, A. Turan, H. Canatan. (2016). The combination
of thymoquinone and paclitaxel shows anti-tumor activity through the interplay
with apoptosis network in triple-negative breast cancer. Tumour Biol., 37 (4), 4467–4477.
Talib W.H. (2017). Regressions of
breast carcinoma syngraft following treatment with piperine in combination with
thymoquinone. Science Environmental, 3, 85.
Tavakkoli A, Ahmadi A, Razavi BM,
Hosseinzadeh H. Black seed (Nigella sativa) and its constituent thymoquinone
as an antidote or a protective agent against natural or chemical
toxicities. Iran J Pharmaceutical Res.2017; 16: 2–23.
Whiting D.R, Guariguata, L., Weil, C.,
& Shaw, J. (2011). IDF diabetes atlas: Global estimates of the prevalence
of diabetes for 2011 and 2030. Diabetes Research and Clinical Practice, 94(3), 311–321.
WHO (2007, Ağustos). Durum Raporu. Erişim 24.05.2019, https://www.who.int/respiratory/publications/en/
Yorumlar
Yorum Gönder